De afgelopen weken waren voor John Jonker en de zijnen geen pretje als het gaat om resultaat. In de eerste speelweek werd De Hoeve 2 eenvoudig opzij gezet, maar in de weken daarop stokte met name de doelpuntenproductie aan Harderwijkse zijde en dat resulteerde in onnodige verliespartijen. Afgelopen zaterdag herpakte de ploeg zich echter tegen Nic./Alfa College door met 21-17 te winnen. Handhaving is nu dichtbij.

De vormdip begon met de wanvertoning tegen SCO 2. Dit was ook meteen het dieptepunt. In een wedstrijd waarin de Harderwijkers ruim een halfuur geen doelpunt konden maken stond er na 70 minuten spelen een 9-13 eindstand op het bord. De week erop kon men tegen Wageningen ook geen potten breken. Ondanks dat er bijna twee keer zoveel gescoord werd hield het spel niet over en kon men ook niet bepaald tevreden zijn over de 17-24 eindstand tegen de Wageningers.
Vorige week was het spel weer beter. De enige pech voor de Harderwijkse formatie was toen dat de tegenstander, LDODK/Rinsma Fashion 2, gewoon te goed is. De ploeg speelde met enkele vaste krachten uit het eerste in de basis om het kampioenschap veilig te stellen en ondanks een wedstrijd waarin Unitas/Perspectief aardig mee kwam zag men in Friesland de score in de laatste tien minuten oplopen van 17-14 naar 24-14.

Om degradatiestress te voorkomen moest er dus in de laatste drie wedstrijden eigenlijk nog minimaal één keer worden gewonnen. De eerste poging mocht men wagen tegen Nic. 2.
Nic. staat derde in de competitie en doet het tegen de concurrentie over het algemeen goed, maar in Harderwijk hebben de Groningers het altijd lastig. Zo ook nu.
Het begin was van beide kanten wat stroef. Niemand kon echt een duidelijk gat slaan, tot bij Unitas/Perspectief Marleen Ruitenbeek - die voor het eerst sinds de voorbereiding van het eerste helft veld, toen ze haar achillespees scheurde, weer basis stond – haar vizier op scherp kreeg. In korte tijd schoot zij de thuisploeg naar een 9-5 voorsprong. Unitas/Perspectief leek vervolgens de druk erop te kunnen houden en rustig naar de kleedkamers te kunnen vertrekken, maar de Noorderburen hadden nog een slotoffensief in de hoge hoed. Ze knokten zich terug tot 9-9, waarna Unitas/Perspectief op slag van rust alsnog voor een voorsprong tekende via Chantal: 10-9.

Na de rust pakte Unitas/Perspectief het initiatief gelijk weer op. Binnen enkele minuten was de thuisploeg uitgelopen naar 12-9 en vanaf dat moment kwam men eigenlijk niet meer in de problemen. De klok tikte gestaag door, maar Nic. kon het verschil niet meer terugdringen, integendeel. Bij een stand van 17-11 waren er nog ongeveer tien minuten te spelen. John Jonker bracht vervolgens Dominique de Vogel binnen de lijnen voor Marleen Ruitenbeek en wisselde Roy van Boven en Tjardo Dijkstra voor spits (én vrijwilligers van het jaar!) Jelmer van der Beek en rebounder Jesse Aartsen.
Nic. herpakte zich echter in de slotfase en even leken het nog hachelijke momenten te gaan worden voor Unitas/Perspectief. Binnen vier minuten hadden de gasten het verschil verkleind naar twee doelpunten, zou het dan op het laatst nog fout gaan? Zo ver kwam het gelukkig niet, want reserve interim aanvoerder Mark Wijnholds lepelde enkele minuten voor tijd een belangrijke doorloopbal binnen, waardoor de wedstrijd nu echt gespeeld was. De teller stopte bij een eindstand van 21-17.

Unitas/Perspectief staat nu, met nog twee wedstrijden te gaan, drie punten voor op de zevende plek, hetgeen betekent dat het gek moet lopen wil men nog degraderen. Desalniettemin mogen we een stunt van de kat in het nauw (SCO) niet uitsluiten, dus zal er de komende twee wedstrijden nog hard gewerkt moeten worden om punten te pakken. De eerstvolgende tegenstander is SKF, in eigen huis.

U bent allemaal welkom om zaterdag 20 mei om 14:00 uur onze reserves naar de overwinning te schreeuwen!