19 oktober 2001 bestaat onze vereniging 40 jaar. Een mijlpaal, waarop het goed is eens terug te gaan in de geschiedenis om te zien wat er allemaal in die 40 jaar heeft plaatsgevonden.

Hoe het balletje ging rollen

In de zomer van 1961 waren er reeds informele gesprekken over het onderwerp "korfbal", in Harderwijk tot dan toe een nog onbekend fenomeen. In de provincie Utrecht werd korfbal al geruime tijd beoefend en het waren 2 verzekeringsmensen, op bezoek bij dhr. J. van Eijk, die hier positieve verhalen over hadden. Later dat jaar (eind augustus) werd tijdens een gesprek tussen dhr. B. Fokkema en dhr. J. Stijkel sr. duidelijk dat er nog iemand was die veel plezier had beleefd aan het korfbalspel, nl. tijdens een vakantie in Duitsland met jongeren van de kerk. Deze persoon was dhr. C. Korevaar, die daar het korfbalspel had gespeeld met emmers "zonder bodem". Toen Stijkel sr. hierop besloot Korevaar te bezoeken, ging het balletje rollen.

Het enthousiaste gezelschap werd uitgebreid met de eerder genoemde Van Eijk, dhr. W. Klaassen en de op de scholen werkzame mevr. Timmermans en dhr. M. Groenendijk. Tijdens deze bijeenkomst werd actief overleg gevoerd over de oprichting van een korfbalvereniging in Harderwijk. O.a. omdat Groenendijk contacten had bij de toenmalige Christelijke Korfbalbond, maar vooral omdat het Christelijk geloof bij de aanwezigen hoog in het vaandel stond, werd besloten tot oprichting van een Christelijke korfbalvereniging.

Op vrijdag 19 oktober 1961 stond de oprichtingsvergadering op de agenda. Mede door een advertentie in het Schilders Nieuwsblad waren op deze bijeenkomst, die overigens in het toenmalige Protestants Militair Tehuis aan de Stationslaan werd gehouden, 14 belangstellenden afgekomen. Op die dag was de offici�le oprichting een feit.

Niet veel later (2 november) werd er tijdens een nieuwe vergadering de naam gekozen en het eerste bestuur samengesteld. Voortaan zou korfbal in Harderwijk onder de naam Unitas (wat eenheid betekent) en in de kleuren oranje (shirt)/zwart (broek c.q. rok) worden gespeeld. Het eerste Unitas-bestuur bestond uit C. Korevaar (voorzitter), J. van Eijk (secretaris), mevr. Timmermans (penningmeester), mevr. J. Gardenbroek (wedstrijdsecretaresse) en W. Klaassen (adjunct). Dhr. M. Wilhelm werd 2e voorzitter, waar Groenenveld het trainersschap op zich nam. CKV Unitas was geboren.

De eerste jaren

Aanvankelijk had de kersverse vereniging, die inmiddels was aangesloten bij de CKB afdeling Gelderland, haar "basis" op een veldje aan de Badweg nabij het Chr. College Nassau Veluwe en zwembad De Sypel. De badhokjes van het zwembad fungeerden destijds als "kleedkamers". Na een jaar van gewenning werd in het seizoen 1962-1963 gestart met het spelen van competitiewedstrijden. Deze werden afgewerkt op het voormalige VVOG-terrein aan de Boerhaavelaan. Het veld verkeerde in een slechte toestand en ook de staat van het kleedlokaal was niet om over naar huis te schrijven. Voordeel was wel dat men bij een flinke regenbui geen douche nodig had...

Vervoer naar uitwedstrijden was een verhaal apart. Waar het eerste team zelf voor vervoer diende te zorgen (soms met eigen auto's of anders met een gehuurd busje) reisden de overige teams met een door de bond ingezette tourbus. Deze bus haalde op verschillende plaatsen de teams op, bracht hen naar de verenigingen waar de wedstrijden gespeeld werden en verzorgde tenslotte ook de terugreis.

Unitas was in de eerstkomende jaren nog verre van honkvast: de club had geen eigen clubgebouw en moest genoegen nemen met tijdelijke velden. De ledenvergaderingen werden gehouden in het gebouw waar ook de oprichtingsvergadering plaatshad: namelijk het PMT-gebouw, nu kerkgebouw van Sefanja. In deze jaren was Unitas wisselend te vinden op de velden van het Nassau Veluwe College, Kranenburg Zuid en het veld van VVOG aan de Boerhaavelaan, waar door omwonenden een voetpad dwars over het veld was gecre�erd en een schuurtje dienst deed als kleedruimte. Een verre van ideale situatie dus. De opluchting was dan ook groot toen men beschikking kreeg over het veld achter de vroegere LTS, met daarbij een gele houten keet als kantine. Een luxe vergeleken bij al het voorgaande!

Contributie moest in de beginjaren 1x per maand op de training worden betaald. Niet iedereen voldeed aan zijn verplichtingen, waarop de penningmeester op de fiets de wanbetalers afging om alsnog het geld te innen...

Ook in de beginjaren werden er al activiteiten georganiseerd. Op 24 maart 1966 bijvoorbeeld, werd een feestavond voor Unitas-leden en hun introducees gehouden in een zaal van de Veldkampkerk. Op deze avond werd er geplaybackt op The Beatles en werden er toneelstukjes opgevoerd.

Hoogtepunt in de beginjaren was misschien wel de Gelderlanddag, welke Unitas ondanks de nog jonge leeftijd van de vereniging, mocht organiseren. De Gelderlanddag, een groots opgezet evenement van de CKB, werd op 14 april 1968 (2e Paasdag) op het VVOG-complex in Stadsdennen gehouden. Ruim 1700 actieve korfbalbeoefenaars werkten op 18 velden over de gehele dag een toernooi af: prachtige propaganda voor Unitas en korfbal in het algemeen. Unitas zelf viel bij de B-jeugd in de prijzen, terwijl DVO de finale in de hoofdklassegroep wist te winnen van SSS: 2-1.

Schoolkorfbal

Het bestuur van Unitas had geconstateerd dat er kansen lagen bij de schoolgaande jeugd om hen te interesseren in het spel korfbal, met misschien een ledenwinst als gevolg. Hiertoe werd besloten tot het organiseren van een schoolkorfbaltoernooi voor de lagere scholen. Het eerste schoolkorfbaltoernooi werd gehouden op 27 juni 1964. 5 scholen reageerden positief op de uitnodigingen, te weten de Kon. Wilhelminaschool, Dhr. J. T. de Visserschool, Chr. school Isra�lstraat, School P.C. Hooft en de Dr. A. Kuyperschool. Unitas verzorgde de trainingen, wat ook wel nodig was omdat de kinderen nog nooit in aanraking waren geweest met de korfbalsport. De gemeente stelde de prijzen , waaronder de Wisselbeker, ter beschikking. Op deze warme dag in 1964 werd fanatiek gestreden, waarbij de Kon.Wilhelminaschool met de eerste prijs aan de haal ging. Na afloop beloofde een tevreden voorzitter Korevaar dat Unitas ieder jaar opnieuw een schoolkorfbaltoernooi zou organiseren. Dit gebeurde ook en op de dag van vandaag mag het schoolkorfbaltoernooi zich verheugen in een grote populariteit, wordt het over 2 avonden verspeeld en mag het zich met meer dan 1000 deelnemers tot de grootste schoolkorfbaltoernooien van ons land rekenen.

Unicum

In 1965 zag het Unicum - clubblad - het levenslicht. Het stencilen, vouwen en nieten vond allemaal handmatig plaats. Eerste redacteur was dhr. G. Mollema. De werkzaamheden aan het blad gebeurden voornamelijk bij hem thuis, nadat dit aanvankelijk bij de fam. Korevaar plaats had. Mollema was tevens belast met het bezoeken van de adverteerders, wat hij al in de zomer voor het nieuwe seizoen deed. Sponsoring was er dus al in de eerste jaren. Unitas kon het geld goed gebruiken, waardoor soms werk voor "derden" werd opgeknapt. Waar er aanvankelijk veel animo was voor het meehelpen aan het clubblad (zowel bij het inleveren van copy als de stencil-, niet- en vouwwerkzaamheden), kwam het werk later steeds meer op de schouders van Mollema terecht, die in 1972 terugtrad als redacteur. Overigens is het logo dat op de voorkant van het Unicum prijkt, ontworpen door Nol Peters, ook iemand die al vanaf 1961 bij de vereniging is betrokken. Het bestuur schreef hier toentertijd een wedstrijd voor uit: de leden hadden de hand in het ontwerp.

Ledencijfers

Aanvankelijk bestond Unitas uit 24 leden. 2 jaar later was dit aantal reeds gegroeid tot 72. Toch werd er in de krant een oproep gedaan naar bijvoorbeeld jongens in de leeftijd van 12-13 jaar, omdat daarvan een tekort was. In 1966 kon men met 6 twaalftallen de competitie beginnen. Het 100-ste lid luisterde naar de naam Saabke de Vries. Zij kreeg van voorzitter Korevaar een geschenkenbon uitgereikt, waarmee zij zich een tenue kon aanschaffen. Deze gebeurtenis vond in maart 1967 plaats in gymnastiekzaal van de ULO. In 1968 was de vereniging al eens de grootste van de toenmalige afdeling Gelderland.

Microkorfbal

Op 10 december 1966 vond voor het eerst microkorfbal in Harderwijk plaats. De term microkorfbal kan eenvoudig worden verklaard. Op het veld werd er in 3 vakken gespeeld, maar aangezien dit in de zaal onmogelijk was, sprak men behalve van zaalkorfbal ook wel van microkorfbal. Plaats van handeling was de WGF-kazerne waar door Hellas, Meeuwen en Unitas een toernooi werd afgewerkt. Daarvoor speelde Unitas al microkorfbal in o.a. Utrecht en Barneveld. In de WGF-kazerne werden in 1967 diverse toernooien door Unitas georganiseerd, waaronder een korfbaltoernooi voor middelbare scholen. In het begin van de 70-er jaren kreeg Unitas haar thuisbasis in Sporthal De Sypel. De WGF-kazerne werd nog wel gehuurd voor trainingen.

Acties

Omdat een vereniging van vrijwilligers altijd wel de behoefte (of het tekort) heeft aan geld, werd uit nood besloten tot het organiseren van acties. Een aantal acties die in de beginjaren werden georganiseerd waren de verkoop van balpennen, ophalen van kranten en verkopen van oliebollen. De laatste werd een jaarlijkse traditie.

De oliebollenactie (voor het eerst georganiseerd in 1965) was een hele happening. Al op vrijdagavond werd begonnen met bakken. Om de hoeveelheid oliebollen op tijd voor de verkoop klaar te hebben, werd er 's nachts doorgebakken tot de zaterdagochtend. Hiermee werkte men in ploegendienst. Om 4 uur 's nachts werd de ene ploeg afgewisseld door de andere. Na de oliebollenactie van 12 november 1966 sprak men van "een fantastisch succes". De bruto-opbrengst was f 1700,- waarvan Unitas netto ruim f 1100,- overhield, een groot bedrag dat o.a. werd besteed aan de lustrumviering die later dat jaar alsnog plaatshad. Dat de oliebollenactie noodzakelijk was om de kas te versterken bleek wel in 1973, toen het bestuur in het clubblad de leden opriep om wel zo veel mogelijk te komen helpen bij het bakken maar vooral ook het verkopen. In 1975 was er een nieuw dilemma aangebroken: de prijs moest worden bepaald. In het Unicum van januari 1975 stelde het bestuur zich hardop de vraag hoeveel oliebollen er in een zak moesten en wat de prijs moest zijn. De kosten waren namelijk erg gestegen, waardoor de gebruikelijke aanbiedingen niet konden worden gehandhaafd. Een maand later was het bestuur er uit: voor 1 gulden kreeg je 5 oliebollen. Uiteraard konden de prijzen niet zo laag worden gehouden: in 1982 betaalde je inmiddels voor 6 oliebollen f 2,-.

Enkele jaren na de eerste oliebollenactie werd er een krantenactie georganiseerd. Samen met mevr. Mackaay haalde mevr. Wilhelm de kranten bij de mensen in de wijk Stadsdennen met een rode DAF op en werden de kranten vervolgens opgestapeld voor huize Wilhelm. De papierwagen van Foppen kwam vervolgens de kranten ophalen waarvoor een vergoeding werd ontvangen.

Clubhuis

Door alle acties werd dusdanig veel geld binnengehaald dat kon worden begonnen met de bouw van het huidige clubhuis aan het Slingerbos, wat in het seizoen 1970-1971 in gebruik werd genomen. Dit clubhuis werd in de loop der jaren verfraaid met een zitkuil, keuken, ruimere douches en recentelijk nieuwe kleedkamers. Veel werd door de leden zelf gerealiseerd. Het gebruik van de kantine had als gevolg dat er meer zaken als snoep, koeken, chips en kauwgom moesten worden ingekocht. Mevr. Wilhem speelde een centrale rol wat betreft de kantine. Nadat dhr. P. Velgersdijk dit overnam werd in de jaren 80 een kantinedienst in het leven geroepen, iets dat tot op heden vrij goed werkt.

Competitie

In het seizoen 1962-1963 werd voor het eerst deelgenomen aan de competitie. Het jaar ervoor was voornamelijk getraind en had men vriendschappelijke wdstrijden gespeeld tegen ploegen uit de regio. Dit wierp duidelijk zijn vruchten af: Unitas 1 werd kampioen van de 3e klasse A met een doelsaldo van 91-5 en promoveerde naar de 2e klasse van de C.K.B. afdeling Gelderland. Er werd - zoals eerder gemeld - gespeeld op het terrein aan de Boerhaavelaan. In deze klasse wist Unitas in 1964-1965 opnieuw de eerste plaats op te eisen. Het speelde toen in een poule met Sparta, Meeuwen, DWS, Amersfoort, VDZ, ODIK en Telstar. Unitas 1 bestond destijds uit spelers als H. den Hartog, J. van Eijk, M. Wilhelm, N. Peters en J. Gardenbroek, met M. Groenendijk als trainer.

Naar het Nederlands Kampioenschap!

In de late jaren 70 kwamen er voor Unitas sportieve hoogtijdagen aan. Eerder al was Unitas aangesloten bij de nieuwe korfbalbond KNKV (onstaan uit een fusie tussen de NKB en de CKB in 1973). Men speelde als gevolg daarvan nu in de afdeling Midden-Nederland. Exponent van een talentvolle lichting in die periode was Frans Aartsen. Samen met zijn ploeg werd hij in 1978 kampioen microkorfbal van Midden-Nederland met de A1. Gemakkelijk werd dit kampioenschap niet behaald. In de veldcompetitie had Unitas A1 nog genoegen moeten nemen met een 2e plaats achter Dalto A1, maar in de zaal waren de rollen omgedraaid. Unitas eindigde gelijk met Dalto en een beslissingswedstrijd moest uitwijzen wie nu werkelijk de beste ploeg had. Deze wedstrijd werd in Utrecht door Unitas met 3-2 gewonnen, waardoor Unitas mocht spelen om het kampioenschap van Midden-Nederland, samen met de andere 2 kampioenen. Hierin werd afgerekend met de Zwaluwen (6-4) en Altius (5-1) waardoor Unitas A1 kampioen van Midden-Nederland was! Een ongekende prestatie voor die tijd, met het gevolg dat men mocht uitkomen op het Nederlands Kampioenschap. Aartsen herinnert de tegenstanders op dat toernooi vooral als "erg professioneel". De uitstraling van die ploegen was dusdanig dat winnen al bij voorbaat onmogelijk leek. Unitas eindigde dit toernooi op de laatste plaats, maar het was voor velen een onvergetelijke dag en een mijlpaal in de geschiedenis van het Harderwijkse korfbal.

Grootste vereniging van Midden-Nederland

Korfbalvereniging Unitas vierde in 1986 het 25-jarig jubileum. Dhr. A. Houtman, voorzitter op dat moment, kon toch wel met enige trots constateren dat Unitas van een "dolende" vereninging in de beginjaren was uitgegroeid tot een stabiele en gezonde club, bovendien de grootste van de afdeling Midden-Nederland (335 leden) in die periode. Toch besefte hij terdege dat Unitas ook als gezonde club zich bezig moest houden met de toekomst: het waarborgen van de continu�teit was een belangrijk speerpunt. Dit vertaalde zich in het behouden van leden, werving van leden, vergroten van de betrokkenheid van de leden bij de club en uitbreiden van het kader, waardoor de vereniging ook in de komende jaren goed georganiseerd zou zijn. Unitassers die tijdens het 25-jarig bestaan extra in het zonnetje werden gezet waren dhr. en mevr. Wilhem, waarvan de eerste zowat vanaf de oprichting zitting in het bestuur had. In het 25-jarig jubileumblad benadrukt C. Korevaar - op dat moment erevoorzitter - dat Unitas zo ver is gekomen, doordat het zoals de naam al inhoudt als een eenheid te werk gaat. Toch wijst hij er op dat de leden niet alleen bezig moeten zijn met het spelen van wedstrijden, maar zich ook om andere "niet-korfbalzaken" moeten bekommeren, omdat deze anders teveel bij het bestuur terechtkomen. Ten tijde van deze bloeiperiode maakten o.a. Rinke Groen, Frans Aartsen, Johan Lolkema, Gini Zeeman, Margaret en Lucy den Hartog deel uit van het eerste team. Trainer was Hans den Hartog.

90-er jaren

In de jaren 90, waarin het 3-vakkenkorfbal inmiddels plaats had moeten maken voor een variant in 2 vakken, was Unitas nog steeds een stabiele vereniging. Het ledenaantal was inmiddels iets teruggelopen (286 in het seizoen 1994-1995), maar sportief ging het Unitas voor de wind. Zo was er opnieue een team van Unitas afdelingskampioen geworden, waarop het de afdeling Midden-Nederland mocht vertegenwoordigen op een NK. Inmiddels speelde het eerste team al enige jaren op eerste klasseniveau, een hoogtepunt in de sportieve curve van de vereniging. Het handhaafde zich, ondanks een blessure van Evert Peters in dat seizoen. Het 2e presteerde het om dat jaar zowel op het veld als in de zaal kampioen te worden. Unitas 1 vierde zijn hoogtijdagen met speles als Evert Peters, Hans Olofsen, Nico Middelbos, Yvonne Korevaar, Lucy den Hartog en Theresa van Rossum. Trainers in die periode waren o.a. Roel Urbach en Herman Schoonevelt.

In een huis-aan-huiskrant die aan het eind van het seizoen '94-'95 verscheen vertelt voorzitter P. Duitman dat naast het sportieve gebeuren de gezelligheid nog steeds hoog in het vaandel staat. Activiteiten als sport en spelmiddag, feestavonden, Sinterklaasfeest, afsluitingsweekend en schuttersfestival zijn inmiddels jaarlijks terugkerende activiteiten. Deze activiteiten worden sinds enige jaren georganiseerd door een in het leven geroepen activiteitencommissie. Verder benadrukt de voorzitter het belang van een goede organisatie: het bestuur van Unitas wordt door 6 mensen gevormd die ieder hun eigen commissie(s) vertegenwoordigen. Het belang van een goede organisatie was 9 jaar eerder al onderkend, wat dat betreft wordt Unitas steeds professioneler. Andere activiteiten die inmiddels (of nog steeds) jaarlijks op de kalender staan zijn: oliebollenactie, stratenkorfbaltoernooi, mei-maand sportmaand, follow-up, schoolkorfbal en een kamp voor de jeugd. Recreatief korfballen is nu mogelijk met de recreantengroep, die bovendien een jaarlijks uitstapje naar de Belgische Ardennen maakt.

Eind jaren 90 zette het sportieve verval zich in, mede doordat een nieuwe tendens zich aandiende: spelers vertrokken naar andere clubs om het sportief hoogst haalbare te bereiken. In het korfbal kwam dat tot dan toe nog niet zoveel voor. Helaas kon Unitas het in de eerste klasse niet meer bolwerken en speelt het anno 2001 een bescheiden rol in de 3e klasse. In die jaren viel ook het grote aantal trainerswisselingen op.

Nieuwe ontwikkelingen

Gedurende een lange tijd kwam er wekelijks een bulletin uit, met daarin programma en uitslagen. De initiator hiervan was dhr. J. Jans. De bezorging werd in die tijd door slechts 3 personen gedaan, een hele klus! Vanaf 1986 belastte mevr. Wilhelm zich met de co�rdinatie van de bezorging. In elke wijk werden de blaadjes wekelijks door een Unitaslid bezorgd. Het Unitasbulletin was vooral praktisch van aard; wedstrijdverslagen e.d. verschenen in het clubblad Unicum. In de jaren 90 kwamen er nieuwe ontwikkelingen. Zo bleek het praktischer wanneer het programma niet wekelijks, maar per competitie zou verschijnen. De entree van het blauwe boekje was daar, en al spoedig werd het 'blauwe boekje' een erkend begrip binnen de vereniging. Aan het eind van de jaren 90 ging het nog een stap verder: inmiddels was het mogelijk om een eigen teletekstpagina te onderhouden. Voortaan hoefden de Unitassers niet alleen meer in het boekje te kijken, maar konden zij simpel met behulp van de afstandsbediening het programma en de uitslagen bekijken.

De toekomst

Eind jaren 90 klopten ze al nadrukkelijk aan de poort: de nieuwe talentvolle jeugd waarmee Unitas zich gelukkig mag prijzen. Zij wisten in het seizoen 1997-1998 liefst 2 maal Nederlands Kampioen te worden bij de C-jeugd en in het seizoen 1999-2000 werden zij dat nog eens bij de B-jeugd op het veld. In de zaal dat jaar was nog een verdienstelijke 3e plaats behaald. De groep speelt nu vrijwel voltallig in de A1, waar het in het seizoen 2000-2001 ook al op een NK voor de dag kwam. Opnieuw een 3e plaats kon aan de erelijst worden toegevoegd. Het team komt nu in de landelijke juniorenhoofdklasse uit, een unieke prestatie voor een vereniging als Unitas. In de toekomst moet het team in staat worden gesteld het 1e terug te brengen op het niveau waarop het thuishoort: nl. de eerste klasse. Een ontwikkeling die hier zeker positief aan kan bijdragen is de aanleg van een kunstgrasveld. In de zomer van 2001 werd hiermee begonnen. Het veld zorgt voor veel uitstraling naar evt. sponsors toe en kan er mede voor zorgen dat spelers niet hun heil elders gaan kiezen. 

Begin bloeiperiode

Jaspert Korevaar is voorzitter van Unitas in de periode 2000-2007. In die jaren maakt de club een bloeiperiode door. In 2001 krijgt de korfbalvereniging voor het eerst in haar bestaan een kunstgrasveld aan het Slingerbos. De A-junioren worden op 22 maart 2003 kampioen van Nederland en verslaan Deetos uit Dordrecht voor 9.000 fans in Ahoy met 17-14. In de kruisfinale is afgerekend met Groen Geel. Voor het grote publiek is Unitas dan nog de grote onbekende, al heeft de talentvolle generatie al wel twee Nederlands kampioenschappen bij de C1-aspiranten en een NK bij de B1-aspiranten gewonnen. Onder leiding van Jan de Boer zet de formatie, met spelers als Marc Houtman, Jelmer van der Beek, Rosalie Foppen en Wouter van Ree, de kroon op het werk. Daarna wordt ook nog een kruisfinale op het veld behaald. Unitas heeft dan 292 leden en wordt gezien als middelgrote vereniging met een talentvolle lichting. Het eerste team speelt dan echter al vier jaar in de derde klasse.

Vijf promoties in drie jaar

De groep talenten gaat vanaf 2003-2004 stapsgewijs over naar de senioren. Met Niels van der Beek, die terugkeert van De Meeuwen, moeten nieuwe stappen worden gezet. Onder leiding van Frans Aartsen worden de Harderwijkers tussen 2003 en 2006 drie keer achter elkaar kampioen op het veld en promoveren van de derde klasse naar de overgangsklasse. Ook in de zaal wordt het team in de periode 2003-2005 twee keer kampioen. In oktober 2004 wordt het 300ste lid verwelkomd en dat jaar wordt Perspectief de nieuwe hoofdsponsor.

‘Kampioen van de Veluwe’

In 2006 krijgt de club een tweede kunstgrasveld. Dat jaar begint ook Harold Jellema aan zijn trainersklus bij Unitas en dat blijkt op het juiste moment. De Friese coach komt van TOP uit Sassenheim, bouwt voort op het succes en zorgt voor een nieuwe prestatiecultuur bij Unitas. De sportieve norm gaat omhoog. Hij kijkt terug op een geslaagd eerste jaar, want Unitas weet door winst in een beslissingswedstrijd tegen Noordenveld (11-12) te handhaven in de overgangsklasse veld. In de zaal wordt de club, nadat het de twee jaar daarvoor tegen DOS Kampen en Victum (na een beslissingsduel in Veenendaal) niet gelukt is, in 2009 kampioen van de eerste klasse. Een jaar later wordt Unitas in het debuutseizoen in de overgangsklasse direct kampioen. De coach, dan 41, verlaat Unitas na vier seizoenen, waarin hij drie keer per week 100 kilometer van Tjalleberd naar Harderwijk reed. Hij noemt Unitas bij zijn afscheid in 2010 de ‘kampioen van de Veluwe’ en vindt dat de club De Meeuwen en Dindoa dan voorbij is. In mei 2011 wordt Unitas onder leiding van interim-coach Frans Aartsen ook kampioen van de overgangsklasse op het veld van De Meeuwen. De clubnaam is dat seizoen ook gewijzigd in Unitas/Perspectief; het bedrijf is al sinds 2004 sponsor.

In september 2011 wordt Hessel van der Bij op 29-jarige leeftijd de jongste voorzitter ooit en zal zeven jaar in functie blijven. In oktober wordt hij in het diepe gegooid als de club het 50-jarig bestaan viert. Hij ontvangt relaties en houdt een speech. Dat jubileumjaar schat hij het aantal kampioensteams op 15 en wordt de doelstelling uitgesproken dat de club naar de echte top van Nederland wil.

Het lijkt maar niet op te houden voor de Harderwijkse korfbalvereniging. In juni 2012 is het een groot feest als Unitas, dat dan onder leiding staat van Jan Willem van Nieuwenhuijsen, ten koste van Excelsior uit Delft het kampioenschap in de hoofdklasse behaalt (22-15) in een poule met grote club als DVO, KCC en SKF. In de zaal is er een memorabele handhaving tegen Die Haghe in Den Haag, nadat de ploeg halverwege de competitie troosteloos onderaan staat (1 uit 7).

Ereklasse veld

Het eerste team gaat op het veld in de Ereklasse spelen, het hoogste niveau van Nederland. De opmars vanuit de derde klasse is daarmee in negen jaar voltooid. De eerste wedstrijd wordt met 22-18 gewonnen van Deetos en ten koste van de club uit Dordrecht wordt het avontuur met een jaar verlengd. Internationals van topclubs PKC en TOP komen naar het Slingerbos. Het tweede seizoen verloopt echter een stuk minder, de formatie wordt uitgerekend door het Nic. van oud-coach Jellema terug verwezen naar de hoofdklasse. Op dit niveau speelt Unitas in de zaal dan al drie jaar (met een gedeeld derde plaats in 2012-2013), maar het moet vanaf 2014-2015 wel verder zonder topschutters Simon de Haan en Rosalie van den Hoorn. Een jaar eerder is Mirjam Postma naar DVO gegaan.  Marc Houtman (32) stopt in 2017 als laatste van de ‘gouden generatie’ bij het eerste, na 13 jaar. Het team pendelt de jaren erna tussen de hoofd- en overgangsklasse.

50 jaar Schoolkorfbal

De club heeft bij aanvang van het seizoen 2013-2014 385 leden en wordt voor twee jaar Focusvereniging, met als doel in twee jaar 20% nieuwe leden te realiseren. Een vijver waaruit gevist wordt is het schoolkorfbaltoernooi. In mei 2014 wordt dit traditionele toernooi voor de basisscholen voor de 50ste keer georganiseerd. Aan de jubileumeditie wordt deelgenomen door liefst 1.600 kinderen in 254 teams. Bij groep 8 wint het Startblok de grote finale; burgemeester Harm-Jan van Schaik reikt de beker uit, de eerste keer dat hij bij de club te gast is.

Jeugd en Oranje

De jeugd van Unitas blijft in ontwikkeling. Lara Kreikamp haalde in 2012 als eerste Unitasser een Oranjeselectie; ze werd gekozen in Nederland onder 16 en haalt twee jaar later ook in onder 19. Mike van Boven haalt in 2017 ook Oranje onder 19. Een jaar eerder speelt hij als speler van de B1, gecoacht door Jan Tonny Visser, de hoofdklassefinale om het landskampioenschap voor B-junioren tegen Groen Geel. Deze wordt echter met 19-21 verloren.

Op 8 mei 2018 zien ruim 700 supporters in Sporthal de Sypel een wedstrijd van de internationals van TeamNL Korfbal tegen Team Veluwe, met spelers van Unitas, De Meeuwen en Dindoa. De wedstrijd eindigt in 16-44. De volgende dag geeft de Oranjeselectie aan 250 kinderen een clinic op het Unitasveld. De drie familieverenigingen met één Veluws topteam blijkt echter geen realistische gedachte. Hoofdsponsor Perspectief, dat al negen jaar naamsponsor is, verlengt het contract met nog eens vijf jaar.

Bouwen aan toekomst

In mei 2019 is er een bijeenkomst voor wijkbewoners in de oude kantine van Unitas, want de upgrade van het sportpark houdt de gemoederen behoorlijk bezig. Er is protest tegen de vergunningsaanvraag en wethouder Marcel Companjen probeert de zorgen weg te nemen. Hij erkent dat de communicatie met de buurt beter had gekund. Architect Pim van Tol presenteert het plan en stelt dat de hoogte binnen het bestemmingsplan valt. Hij wil dan ook geen concessies doen aan het ontwerp. Een eerder plan – de door de buurtbewoners voorgestelde kelderbouw – bleek bovendien veel te duur. Hij houdt wel rekening met geluiddempende akoestiek.

2019-2020

Een verjongd Unitas wint in de zaal met 33-31 van De Meeuwen en is dan dicht bij het kampioenschap van de overgangsklasse. Bij Unitas is Daan Reijgersberg topscorer met acht doelpunten; bij De Meeuwen maakt Noah Bijsterbosch er zelfs twaalf. De aanvoerder zal aan het eind van het seizoen de overstap naar Harderwijk maken. Het blijkt de laatste wedstrijd van het seizoen te zijn, want in maart breekt corona uit. Er zijn dan nog drie wedstrijden te spelen, maar het KNKV roept alle nummers één van de competities tot kampioen uit. Het betekent dat Unitas na een jaar weer terugkeert in de hoofdklasse.

2020-2021

18 november 2020 is een bijzondere dag als wethouder Companjen symbolisch de sloopkraan mag besturen en het oude clubhuis, dat dateert van 1970, wordt gesloopt. Unitas laat een stuk geschiedenis van 50 jaar achter zich en gaat bouwen aan de toekomst.

Op vrijdag 9 april 2021 wordt, middenin de coronatijd, de nieuwe sportaccommodatie aan het Slingerbos geopend. Met oranje, witte en zwarte ballonnen, vuurwerk en champagne maakt de in 2016 opgerichte stichting Sportpark Slingerbos er toch een feestelijke aangelegenheid van. Via de livestream kan er worden meegekeken. Wethouder Marcel Companjen opent het complex, dat bijna energieneutraal is, met een druk op de rode knop. Vanaf het verhoogde terras en ook vanuit de kantine is er een mooi panorama-uitzicht over de velden, die in de lengterichting zijn gelegd. Met de omwonenden en de voorzitter van de wijkvereniging Slingerbos zijn goede afspraken gemaakt in een convenant, dat getekend is in februari 2020. Het gebouw is 40 meter naar voren gekomen, maar de auto-inrit blijft op dezelfde plek, een eis van de omwonenden. De vier korfbalvelden en het handbalveld hebben de nieuwste LED-verlichting. Voorzitter Jos Aikema is dan ook trots en noemt het ‘de mooiste korfbalaccommodatie van Nederland en het mooiste sportcomplex van Harderwijk’. Jan Hop, zijn opvolger als voorzitter, is de kartrekker van het project waar 4,5 jaar voorbereidingstijd in zat. De bouw duurde een jaar, de club heeft 15% van de bouw- en inrichtingskosten (tussen 1,1 en 1,2 miljoen euro) zelf bij elkaar gespaard. Wim Wijnholds, dan al elf jaar hoofdsponsor met Perspectief, noemt het gebouw ‘een topprestatie’. Handbalvereniging Harderwijk, die dan zes jaar bestaat, wordt bespeler van het complex op het achterste asfaltveld.

2021-2022

De accommodatie wordt met publiek geopend bij de start van het nieuwe seizoen, als de club het 60-jarig bestaan viert. Het seizoen 2021-2022 wordt na een afgebroken coronajaar een sportief hoogtepunt. Unitas wordt in een poule met Nieuwerkerk, Wageningen en HKC tweede achter de ploeg uit Hardinxveld. In de play-offs wordt in dubbele confrontaties afgerekend met Mid-Fryslân en TOP Arnemuiden. De hoofdklassefinale op 16 april 2022 is de wedstrijd van het jaar. In een stampvolle hal in Dordrecht wordt HKC met 15-18 verslagen, na een 12-8 achterstand. Na het eindsignaal barst een groot feest los bij het oranje supporterslegioen en wordt de kampioensschaal omhoog getild; Unitas promoveert voor het eerst in haar bestaan naar het hoogste niveau in de zaal: de Korfbal League. In januari 2023 wordt de ploeg gehuldigd door de Gemeente Harderwijk voor deze bijzondere sportprestatie; aanvoerde Mike van Boven krijgt de prijs van kinderburgemeester Sem.

Het unieke seizoen is compleet als het team het kampioenschap in de overgangsklasse op het veld behaalt; Velocitas wordt met 23-13 verslagen. Het is een groot succes voor Marc Houtman in zijn tweede jaar als hoofdcoach. Houtman en Van der Beek tekenen in april vier jaar bij tot de zomer van 2026. De club wil op dat moment een vaste waarde worden in de ‘tussenklasse’ die later de Korfbal League 2 zal gaan heten.

Een mooie individuele prestatie behalen Sanne van der Velde (15) en Jeroen Boonstra (17) die op maart 2022 na een RTC-toernooi in Papendrecht worden gekozen in Oranje onder 17.

2022-2023

Het seizoen 2022-2023 gaat in als het debuutjaar van Unitas in de Korfbal League. Sporthal De Sypel loopt negen keer vol want topkorfbal trekt ook liefhebbers van omliggende verenigingen naar Harderwijk. De eerste thuiswedstrijd op 19 november wordt met 18-25 verloren van grootmacht PKC, in december verliest de ploeg met 16-23 van landskampioen Fortuna. In de laatste thuiswedstrijd wordt tegen LDODK het eerste punt gepakt (18-18); de ploeg wint ook nog van KCC maar degradeert met drie punten na één jaar weer uit de Korfbal League. De club leeft waarbij veel vrijwilligers meehelpen bij de organisatie rondom de wedstrijden.

Het is ook op gebied van sponsoring een succesvol jaar. In anderhalf jaar komen er 20 sponsors bij, er ontstaat een nieuwe sponsorgroep onder de hoofdsponsor, en de foyer van Sportcentrum Iedema wordt drie keer een sponsorlounge. Met oud-bondscoach Guus Hiddink wordt via hoofdsponsor Perspectief een spreker van naam geboekt.

Ook bij de jeugd wordt dit seizoen succes behaald; de A1 wordt kampioen van de overgangsklasse zaal en veld en keert terug naar de hoofdklasse.

Unitas wordt in de raadszaal door de gemeente Harderwijk gehuldigd als sportploeg van het jaar 2022.

2023-2024

Op het veld speelt de club na tien jaar weer in de Ereklasse, die een gewijzigde competitieopzet kent, en wordt de kampioenspoule bereikt.

Dat de club, die inmiddels 425 leden telt, aan aanzien heeft gewonnen, blijkt als TeamNL Korfbal in aanloop naar het WK in Taiwan een oefenwedstijd wil spelen tegen Unitas. Een goede ambiance, organisatie en spelniveau zijn hiervoor de argumenten van de bondscoach. De tribune zit vol met zo’n 600 toeschouwers en Unitas verliest met 18-31 van de latere wereldkampioen.

Het is voor Unitas de voorbode van een uiteindelijk zeer succesvol zaalseizoen. In de Korfbal League 2 wordt het team getipt voor een plaats bij de eerste vier en daarmee plaatsing voor de play-offs. Maar Unitas lijkt lange tijd niet aan de hoge verwachtingen en aan de eigen doelstelling te kunnen voldoen. Tot het, met dank aan misstappen van de concurrentie op de valreep, toch nog lukt. In de play-offs staat er een ander Unitas. Dat ondervindt eerst topfavoriet AW.DTV, de nummer één van de poule wordt over drie duels verslagen. Voor het thuisduel met de Amsterdammers is De Sypel afgeladen met 800 fans en wint Unitas met 20-18. Dan moet het mooiste nog komen. De zinderende finale is in een met 1.500 toeschouwers uitverkochte PKC-hal, waarvan 450 fans uit Harderwijk. Unitas weet een 10-14 achterstand goed te maken en wint uiteindelijk met 18-17, door een buzzerbeater in de slotseconde van Noah Bijsterbosch. De uitbundig gevierde goal betekent dat Unitas na een jaar terugkeert op het hoogste niveau in de zaal.

Marco Jansen i.s.m. Inge Boltjes, Frans , Marian  en Rosalie

Bronvermelding: CKV Unitas 25 jaar, huis-aan-huiskrant 1995, plakboeken Nol Peters, plakboeken mevr. Wilhelm, artikel J. van Eijk, artikel G. Mollema