Harderwijkse junioren zijn Nederlands kampioen zaalkorfbal

Unitas A1 triomfeert in Ahoy’

ROTTERDAM – In een volgepakt Sportpaleis Ahoy’ heeft Unitas A1 zaterdag de landstitel bij de junioren voor zich opgeëist. In een boeiende en bij vlagen spectaculaire finale was de Harderwijkse trots met 14-17 te sterk voor Deetos/Primaire Comfort A1 uit Dordrecht.

Dat spelen voor ruim 9.000 toeschouwers geen dagelijkse gebeurtenis is, bleek wel uit het begin van de wedstrijd. De eerste minuten gaven een spelbeeld waarin vooral zenuwen de boventoon voerden. Toen die overwonnen waren, nam Unitas een ‘droomstart’. De Harderwijkers hadden in de beginfase vrijwel constant balbezit. Hoewel de eerste kans op een treffer vanaf de strafworpstip werd gemist, tekende Unitas toch voor de openingstreffer: Marc Houtman wist in de 5^e minuut een vrije bal om te zetten in de 0-1. De 1-1 van Deetos liet even op zich wachten maar viel wel. In de aanval speelde Unitas aanvankelijk veel over de dames, omdat daar het zwakke punt van de tegenstander zou liggen. De speelsters van Deetos verdedigden uit angst voor een doorbraak niet dicht genoeg op de Unitas-dames, wat door Rosalie Foppen en Sanne van der Beek met twee treffers van afstand genadeloos werd afgestraft. Tussendoor benutte Wouter van Ree een strafworp die gegeven was na een overtreding op de doorgebroken Sanne van der Beek. Na 10 minuten leidde de ploeg van Jan de Boer en Harm Lokhorst met 1-4 en was Deetos nog nauwelijks in het stuk voorgekomen. Na die overrompelende beginfase kwam Deetos beter in de wedstrijd. De Dordtenaren, die de afgelopen twee jaar ook al in de eindstrijd stonden (en tweemaal verloren), kwamen door een aantal schoten van afstand halverwege de eerste helft weer langszij: 4-4. Unitas behield ondanks die tegenvaller de rust in het eigen spel en bleef door treffers van Marc Houtman en Wouter van Ree aan de goede kant van de score. Nadat Deetos bij 6-6 opnieuw gelijkmaakte, kende Unitas opnieuw een aantal sterke minuten. De 6-7 kwam op naam van Jelmer van der Beek, die een mooi uitgespeelde vrije bal met Marc Houtman bekwaam afrondde. Marc Houtman tekende vervolgens zelf voor de 6-8 en daarmee zijn 3^e treffer, waarna Wouter van Ree na een actie op de doorgebroken Sanne van der Beek vanaf de strafworpstip mocht aanleggen. Hij faalde niet, waardoor vlak voor rust opnieuw een verschil van drie was ontstaan: 6-9. Deetos deed voor de pauze nog wel wat terug, waarna een door Unitas goed gespeelde eerste helft met een 7-9 voorsprong werd afgesloten. 

Na de rust waren de rollen totaal omgedraaid. Het zelfbewuste spel van Unitas had plaats gemaakt voor korte aanvallen zonder overtuiging en Deetos nam de regie van de wedstrijd over. De ploeg scoorde vijf treffers op rij zonder dat daar ook maar één wapenfeit van Unitas tegenover stond. Met 12-9 na 10 minuten in de tweede helft lagen de kaarten ineens heel anders. Unitas leek de greep op het duel kwijt te zijn, terwijl Deetos een indrukwekkende inhaalrace beloond zag met een voorsprong. Trainer Jan de Boer vroeg een ‘time-out’ aan om de ploeg weer op scherp te krijgen en wisselde kort daarna Gert-Jan van de Glind voor Harold Guljé, die vanwege een blessure buiten de basis was gelaten. Een benutte strafworp van Jelmer van der Beek verdiend door Rosalie Foppen en een doorloopbal van Wouter van Ree gaven de Unitassers weer de aansluiting (12-11) en het nodige vertrouwen, maar juist een strafworp tégen de Harderwijkers zorgde voor de ommekeer. Een zuiver verdedigde doorloopbal werd door de verder goed fluitende scheidsrechter als overtreding beoordeeld, waarna er iets van verbetenheid in het Unitas-team sloop. De strafworp werd weliswaar verzilverd waardoor Deetos weer een verschil van twee op het scorebord bracht, maar het was de inleiding voor een uitstekend Harderwijks slotkwartier. Jelmer van der Beek scoorde na een overtreding op Marc Houtman de 13-12 vanaf de stip en Rosalie Foppen bracht de stand weer in evenwicht met een raak afstandsschot. Wouter van Ree had nog het meest baat gehad bij de wissel in zijn vak, want met een prachtige omdraaibal (waarschijnlijk het mooiste doelpunt van de wedstrijd) en een door hemzelf meegekregen strafworp zette hij Unitas weer op voorsprong: 13-15. Het moegestreden Deetos had te weinig kracht om nog terug te komen en Marc Houtman zorgde met twee afstandsschoten voor de genadeklap. De 14-17 van Deetos was nog slechts voor de statistieken van belang, want vlak daarna volgde het laatste fluitsignaal en kroonde Unitas A1 zich tot landskampioen junioren zaal 2003. Een geweldige ontlading volgde bij de spelers en staf, die direct het oranje Unitasvak opzochten dat versterkt met een dweilband de hele wedstrijd achter de ploeg was blijven staan.  

Aanvoerder Jelmer van der Beek sprak van een onvergetelijke dag: ‘Ahoy’ is zo groot, dat is eigenlijk niet te geloven. Voor de wedstrijd zie je al dat publiek en dat doet dan wel wat met je. Tijdens de wedstrijd viel dat echter van ons af en hebben we vrij weinig last van spanningen gehad. We wilden echt wat laten zien en hebben als team veerkracht getoond op het moment dat het na rust niet liep, wat een compliment waard is voor de groep.’ Trainer Jan de Boer sprak een dag later van ‘een fantastische bekroning voor iets waar je jarenlang aan hebt gewerkt’. ‘Vooraf hadden we gezegd dat we geen ontzag moesten hebben voor een grote naam als Deetos, want ook een debutant kan de finale winnen. We pakten de tegenstander, net als in eerdere wedstrijden, dan ook meteen aan. Tot de rust speelden we het spelletje goed, maar na rust zakten we te ver weg, waarna voor mij de onterecht gegeven strafworp het breekpunt was. Daar werd door een aantal spelers zo fel op gereageerd dat de rest daarin is meegetrokken. De wil om te winnen en de wissels gaven de impuls die we nodig hadden. De organisatie stond weer waardoor we Deetos in de slotfase geen kans meer hebben gegeven. Er is collectief prima gespeeld’, aldus de als altijd nuchter analyserende trainer. ‘De tevredenheid overheerst. Het lijkt soms zo makkelijk maar we hebben hier met zijn allen ontzettend hard voor moeten werken. Driemaal per week trainen en zaken als videobeelden bestuderen en tactische besprekingen; het hoort er allemaal bij. Daarbij is de samenwerking tussen Harm Lokhorst en mij altijd prima geweest.  De voorbereiding op deze wedstrijd was niet anders dan normaal, hoewel we afgelopen week bij Dindoa hebben getraind. In Ahoy’ is er ’s middags ook nog een half uur getraind. Bij de 4 tegen 4 zeiden de mensen van Ahoy’ dat ze nog nooit een ploeg zoiets hadden zien doen voor een finalewedstrijd. Dat was wel grappig. Omdat er in een wedstrijd als deze altijd externe factoren (bijv. de vloer) een rol kunnen spelen, is besloten om naast vaste verzorger Roy Broersma ook Lucy Middelbos aan de staf toe te voegen.’ Het tekent de werkwijze van de trainer, die dit succes net als de spelers als het hoogtepunt in zijn carrière ziet.’Het is fantastisch dat een club als Unitas kampioen wordt in Ahoy’. Ik weet zeker dat veel mensen nog nooit van de naam Unitas gehoord hadden. Dat maakt het zo leuk. We wisten dat deze ploeg het in zich had om tot een dergelijke prestatie te komen omdat de basis in de C-jeugd al is gelegd. Er zijn diverse NK’s gewonnen en de groep is mentaal gegroeid. Een wedstrijd als Meeuwen thuis, waarin het totaal niet liep, hadden we vorig seizoen beslist nog verloren. Nu wonnen we, omdat de spelers beter dan voorheen met tegenslagen om kunnen gaan.’ Op de ‘Road to Ahoy’’ was de wedstrijd bij DOS’46 een belangrijk moment. ‘Die wedstrijd zie ik als keerpunt. Vanaf dan kregen we zoveel vertrouwen dat we daarna elke zware tegenstander goed bestreden hebben. De wedstrijden tegen SKF, Groen Geel en nu Deetos zijn goed met elkaar te vergelijken. Steeds hebben we vanaf het begin het initiatief genomen, waardoor de tegenstander achter ons aan moest en niet andersom. Natuurlijk zijn er ook momenten van twijfel geweest. DVO uit was zo’n moment. We stonden aan het begin van een zware reeks en verloren daar. Toen dacht ik wel: het zal toch niet weer gebeuren! Maar de mentale kracht die we als groep uitstraalden heeft ons er doorheen geholpen. Ik ben trots op de spelers. Beter dan dit hadden we het niet kunnen doen!’ besluit de gelukkige coach. 

Juniorenfinale Ahoy’ Rotterdam: Deetos/Primaire Comfort A1 – Unitas A1 14 – 17 (7 – 9); Opstelling en doelpunten Unitas: 1^e aanval: Jelmer van der Beek 3 (2), Marc Houtman 5, Rosalie Foppen 2, Femke van de Beek (52. Yvette Lubbersen); 1^e verdediging: Wouter van Ree 6 (3), Gert-Jan van de Glind (41. Harold Guljé), Sanne van der Beek 1, Marit van der Wal

Unitas A1 Nederlands kampioen junioren in Ahoy' (foto: René Oosterom, KNKV)