HARDERWIJK ? Korfbalvereniging Unitas is er in geslaagd ??n van de meest gevraagde trainers aan te trekken voor het volgende seizoen. De gerenommeerde coach ? die zijn sporen bij clubs als Meeuwen en Dindoa al ruimschoots heeft verdiend - had aanbiedingen van diverse hoofd- en overgangsklasseclubs op zak, maar koos verrassend voor de Harderwijkse derdeklasser. Daarmee gaat een lang gekoesterde wens voor Unitas in vervulling.

De trainerspositie voor het seizoen 2003-2004 was vacant geworden omdat de huidige trainer Evert Peters te kennen heeft gegeven aan het eind van het seizoen te stoppen. Hij heeft dan ruim 2,5 jaar geheel belangeloos de hoofdmacht van Unitas onder zijn hoede gehad.
Voor het technisch kader lag de niet gemakkelijke taak om een goede opvolger te vinden, aangezien Unitas al enige jaren in de derde klasse speelt en daarom voor veel ambitieuze trainers minder aantrekkelijk is. Er waait echter een frisse wind door de vereniging, er is een cultuuromslag gaande. De club durft haar ambities intussen uit te spreken. Onlangs heeft een discussieavond, waarbij het technisch beleid voor de toekomst centraal stond, bijzonder zinnige aanknopingspunten voor de clubleiding opgeleverd. Unitas heeft gezien het spelersmateriaal veel potentie, maar om de ambities waar te kunnen maken moeten er binnen de vereniging hardere voorwaarden worden gesteld. Deze factoren en het feit dat de selectie intact blijft leidden tot de verrassende keuze van Frans Aartsen om terug te keren naar zijn ?oude liefde?.

De 39-jarige Harderwijker heeft de club waar hij was opgegroeid de laatste jaren slechts vanaf de zijlijn gevolgd. Hij bemoeide zich niet met het eerste, maar leidde wel - in combinatie met het trainerschap bij de Meeuwen - 2 jaar de A1-jeugd van Unitas. Een eventuele terugkeer, wanneer de tijd daar rijp voor was, heeft hij nooit uitgesloten. Het feit dat het hele gezin (inclusief hijzelf) nu bij de vereniging korfbalt, speelde ook mee in zijn overwegingen.

Randvoorwaarden

Unitas is eigenlijk een ?sleeping giant?. De club heeft een vrij grote jeugdafdeling en beschikt nu ruim een jaar over een kunstgrasveld. Verder wordt het clubhuis verbouwd en worden de trainingsfaciliteiten voor de zaal binnen afzienbare tijd verbeterd. Het niveau waarop de club nu acteert is dus te laag gezien de mogelijkheden. Toch moeten volgens Aartsen veel zaken nog verbeterd worden. ?Bij de clubs waar ik heb gewerkt was alles professioneel geregeld. Vergeleken bij hoofd- en overgangsklasseniveau staat de organisatie hier nog in de kinderschoenen. De randvoorwaarden moeten goed zijn: een medische verzorger en een teambegeleider horen daar bij. Ook de contacten met de pers mogen niet worden onderschat. Dit bepaalt je uitstraling naar buiten. Veel derde-, tweede-, maar ook eersteklassers verwachten dat een trainer zowel het eerste als het tweede traint, maar een hoofdtrainer moet zich kunnen concentreren op het vlaggenschip van een club. E?n van mijn grootste kwaliteiten is dat ik spelers bewust kan maken waarom ze het allemaal doen. We steken met zijn allen behoorlijk veel vrije tijd in onze sport, vandaar dat iedereen daar ook serieus mee bezig moet zijn. Ik verwacht veel van mijn spelers, maar zij mogen nog meer van mij verwachten.?

Winnen

Over zijn doelstellingen is Aartsen duidelijk: ?Deze club moet zo snel mogelijk hogerop. Dat is mogelijk met een aantal zeer talentvolle A-junioren in combinatie met een deel van de huidige selectie. Mijn ambitie is dat binnen 3-4 jaar Unitas een goede 1e klasser moet zijn.? Voor minder doet Aartsen het niet. Dat past ook niet in zijn karakter: ?Ik wil altijd winnen. Dat zit in me en dat haal je er niet uit. Mensen kennen me als enthousiast, fanatiek en ten koste van alles willen winnen. Ik ben een gedreven resultaat-trainer, maar kan wel gemakkelijk de knop omzetten. Ik denk dat niet iedereen weet dat de ?korfballer? Frans Aartsen iemand anders is dan de ?mens? Frans Aartsen. Mensen kijken anders naar me dan ik ben.?