Afgelopen (Goede) vrijdag bereikte ons het verdrietige bericht dat Johan Huijer op 62 jarige leeftijd overleden is. Johan was al geruime tijd ernstig ziek en de laatste weken verminderde zijn lichamelijke toestand zienderogen en moest hij worden opgenomen in het dr. Holtrop Hospice in Ermelo. Johan had nog één grote wens; het nieuwe, voltooide clubgebouw van Unitas/ Perspectief bezoeken en een training van de selectie bijwonen. De zaterdag voor zijn overlijden werd zijn wens mogelijk gemaakt door de Stichting Veluwse Wens Ambulance. Zie het verslag hieronder, dat Loes (zus van Johan) geschreven heeft. Familie, vrienden en Unitassers gaven gehoor aan zijn wens en waren naar Unitas/ Perspectief gekomen om afscheid van Johan te nemen. Een zeer bijzondere en aangrijpende bijeenkomst, waar Johan zichtbaar van genoot, ondanks zijn zeer zwakke gezondheid.
Johan was trouw supporter van ons eerste. Iedere thuiswedstrijd stond hij langs de lijn en als het even kon ging hij ook de uitwedstrijden mee. Daarnaast was Johan jarenlang lid van de recreanten, waar hij mooie avonturen in de Ardennen mee beleefde en intens genoot van deze weekendjes.
Iedere laatste vrijdag van de maand was Johan bij de klaverjasavonden van Unitas/ Perspectief aanwezig.
Ook was Johan vele jaren zaal- en veldwacht bij onze vereniging. Een taak die hij met toewijding en enthousiasme op zich nam.
Woensdag 7 april vindt om 13.00 uur de afscheidsdienst plaats in het Visnet, eventueel te volgen via de livestream ( https://youtu.be/r0z2LRQDt_M ). Aansluitend, (om ca. 14.30 uur) wordt Johan begraven op de begraafplaats Oostergaarde aan het Oosteinde.
Via deze weg wensen we de familie heel veel sterkte toe.

Veluwse Ambulance Wensdag Johan Huijer

Ik had mijn broer Johan, die al een poosje ongeneeslijk ziek is, al een paar keer gevraagd of er nog een wens was die hij graag vervuld wilde zien. Daar moest hij even over nadenken zei hij dan meestal en ik zei dan ‘niet te lang nadenken’. Echter kwam er niks concreets in hem op en bovendien ging hij ziekenhuis in en uit. Twee weken geleden ging zijn fysieke toestand dusdanig snel achteruit dat hij opgenomen moest worden in een hospice. Via via kwam iemand van ‘zijn cluppie’ korfbalvereniging Unitas dit te weten en die reageerde met de vraag; ‘zou Johan het niet leuk vinden om nog een keer naar Unitas te komen?’. Dezelfde middag legde ik Johan deze vraag voor en hij begon meteen te stralen. Jazeker wilde hij dat maar had ook meteen heel veel vragen over hoe dit dan geregeld moest worden. Ik legde hem uit dat hij zich daar geen zorgen over hoefde te maken en dat in principe heel veel mogelijk zou zijn.

 
 De dag daarna belde ik met de Veluwse Wens Ambulance om zijn wens te bespreken en 3 dagen later ging zijn wens in vervulling. In de ochtend werd hij door de vrijwilligers van de Wens Ambulance opgehaald en naar ‘zijn cluppie’ gebracht. Hier stond een erehaag klaar met alle spelers van het 1e en 2e team en nog wat mensen waarmee mijn broer altijd veel contact had bij Unitas. 
 

De wensambulance reed het veld op door de erehaag heen en Johan genoot met volle teugen. Bij het nieuwe clubhuis werd hij uit de ambulance gehaald waarna hij een staande ovatie kreeg van alle aanwezigen die zich over de tribune hadden verspreid. Helaas lukte het niet om hem met de brancard naar boven in de kantine van het clubhuis te krijgen maar Johan gaf aan dat hij het vooral heel leuk zou vinden om naar de oefenwedstrijd van het 1e en 2e team te kijken. En wel het liefst zo dichtbij mogelijk dus de brancard werd naar de rand van het veld gebracht. Alleen al het weer even buiten zijn was een feestje voor hem. Hij genoot met volle teugen van het zonnetje dat zich ook nog zomaar liet zien. Ook genoot hij met volle teugen van alle lieve mensen die even naar hem toeliepen om op veilige afstand een praatje te maken. Op een gegeven moment gaf hij aan dat het genoeg was voor hem en werd er besloten nog een ereronde te maken over het veld als afsluiting.
 
Zijn belangrijkste wens was vervuld en hij heeft diverse keren benoemd hoe leuk hij dat vond. Er zijn mooie foto’s gemaakt die een mooie herinnering vormen.
 
Heel veel dank aan de vrijwilligers van de wensambulance die het uitvoeren van zijn wens mogelijk hebben gemaakt. Wat een fantastisch ‘werk’ doen jullie. Werkelijk onbetaalbaar!”