Henk Puffelmans ziet.... hoop | c.k.v. Unitas / Perspectief

21-01

Henk Puffelmans ziet.... hoop

Geplaatst door Henk Puffelmans op 21-01-2023. 283 weergaven.

Het is tot nu toe niet het gedroomde debuut in de Korfbal League. Halverwege de competitie staan we nog op nul punten, en lijfsbehoud lijkt vooralsnog een hopeloze zaak. Maar anders dan alle andere jaren zijn er niet twee zwakke ploegen in de League, maar is eigenlijk alleen Unitas de ploeg die steeds het onderspit delft. Dat is op het eerste gezicht nogal problematisch, maar het betekent ook dat er een relatief grote groep ploegen is die óók weinig punten hebben. Normaal gesproken zijn er twee zwakke broeders in de competitie, en die vliegen eruit, maar nu lijken er meer ploegen te zijn van wie we toch punten van zouden kunnen pakken in de tweede seizoenshelft, en die dus nog in te halen zijn. Niet alleen omdat we de heenwedstrijd prima tegenstand boden, maar vooral omdat we die ploegen ook vrijwel allemaal nog thuis krijgen. En dat biedt hoop.

Nu is hoop wat mij betreft de wreedste kracht in het universum, nog verwoestender dan de liefde. De liefde gooit levens overhoop en zorgt ervoor dat hele volksstammen zich in het verderf storten: lees de Ilias er maar op na. Die hele affaire in Troje begon bij een enkele knipoog van Paris naar Helena (of andersom, daar wil ik vanaf zijn). Hoop is nóg destructiever, want hoop weerhoudt ons ervan het bijltje erbij neer te gooien. Hoop is de kracht die je laat denken dat er nog verlossing is. Hoop laat je vechten, vaak tegen beter weten in. Hoop maakt de teleurstelling groter, de val dieper en de landing harder dan nodig zou zijn.

Ben ik nu fatalistisch, omdat ik denk dat we er hoe dan ook uit zullen vliegen? Nou, ik ben in elk geval realistisch. We zullen op z’n minst nog drie keer moeten winnen, en dan moeten de ploegen boven ons ook alles nog verliezen; die ploegen moeten bovendien ook nog tegen elkaar. Ik wil me dus niet per se fatalistisch noemen, maar we hebben wel de wiskunde en statistiek tegen ons.

En toch... en toch... We wéten dat we beter kunnen dan we tot nu toe hebben laten zien. En we weten ook dat onze concurrenten tegen ons in de heenwedstrijd wél hun hoogste niveau hebben laten zien. Het kán dus toch. Wat nou als we de komende twee weken, thuis tegen de directe concurrenten, nét dat ene beetje meer kunnen geven. Net als vorig seizoen, toen we bij voorbaat ook al twee keer afgeschreven waren: aan het begin van het seizoen en vlak voor de hoofdklassefinale opnieuw. Wat nou als we vanavond, gewoon als gewoonlijk, thuis de eerste twee punten zouden pakken..... Och jongens, vanavond winnen. Dat zou al een hoop schelen!