Nieuws

28-01

Hoewel slechts de wiskunde ons nog een sprankje hoop biedt, kunnen we op basis van realisme wel stellen dat afgelopen zaterdag het doek gevallen is voor Unitas. Natuurlijk weet je nooit hoe een koe een haas vangt -kijk maar naar bijvoorbeeld Unitas 2- PKC 2-, maar als je naar de komende wedstrijden kijkt, de andere uitslagen beziet en je realiseert dat de ploegen boven ons ook nog tegen elkaar moeten, kunnen we helaas wel stellen dat ons debuut in de Korfbal League vooralsnog beperkt zal blijven tot één seizoen. Een jaar of tien geleden konden we het op het veld het verblijf in de Ereklasse nog een jaartje rekken doordat Nic. onderweg wat steken liet vallen, maar de kans dat het doek valt voor ons nadert één, zoals de wiskundigen zo mooi kunnen stellen. En daarom is misschien de wedstrijd van vanavond wel de belangrijkste van het seizoen.

Of ik alle frietjes wel in mijn Happy Meal heb, vraagt u? Welnee, natúúrlijk is deze wedstrijd het belangrijkste. Er staat namelijk iets veel belangrijkers op het spel dan lijfsbehoud: eer! Als we met nul punten zouden degraderen, dan zouden statistici kunnen zeggen dat we dit seizoen kanonnenvoer waren. Spek en bonen waren ons deel. Speelgoed van de grotere clubs. De muis in een kat-en-muisspel. En warempel, de trouwe Unitasser weet wel beter! Die weet hoeveel trainingsarbeid er verricht is doordeweeks. Die weet met hoeveel mensen we dit seizoen achter de schermen hebben gewerkt. Die weet wat er binnen en buiten de lijnen allemaal gedaan is om van onze korfbalqueeste een echt avontuur te maken. Eén of twee punten pakken zou al een fantastische en verdiende beloning zijn. 

In de middeleeuwen -en in sommige salafistische of orthodoxe geloofskringen- is eer het machtigste wapen dat je hebt. Pak iemand zijn eer af, en die persoon verschrompelt voor je ogen. Of -andersom gesteld- verlies je eer, en je verliest je leven. In de moderne, geseculariseerde samenleving van nu lijkt dat een hyperbool, maar nog geen vijfentwintig jaar geleden verbood moeder Puffelmans me al op zondag een ijsje te kopen: wat moesten de buren wel niet denken! We hadden een naam hoog te houden!

En dus is het van het grootste belang om vanavond, of tegen DOS ‘46 of Blauw Wit, of tegen wie dan ook jezelf beloont voor al dat werk dat gedaan is. En verdorie, we verdíenen het ook. In élke wedstrijd laten we zien mee te kunnen, of zelfs bij vlagen beter te zijn. We weten en snappen waarom we dit seizoen de potjes verloren, maar we zien ook wat we wél kunnen.  Vanavond gewoon ouderwets de beuk erin, zodat we met opgeheven hoofd van het veld kunnen stappen. Het zou bovendien tijd worden, en op papier zijn we ook gewoon beter dan Groen Geel; eerlijk is eerlijk!