Nieuws

17-02

Deze week besteedde ik wat tijd aan de vakantiereis van deze zomer. Vorig jaar zijn we in Italië geweest, maar het type camping en toerist was niet onze cup of tea. Het dieptepunt was een man met ‘You will forerver be my always’ op de arm getatoeëerd, en een avonddisco waarbij volwassenen én kinderen in een soort van polonaise moesten lopen, terwijl de campingbard de passen aangaf: ‘DESTRO, DESTRO, SINISTRA, SINISTRA, AVANTI!’, luidkeels meegebruld door de lokale parade van gebochelden, en wij lopenderwijs de Italiaanse woorden voor rechts, links en vooruit leerden - handige kennis voor bij de paneria de volgende ochtend om te duiden welk broodje je precies zou willen hebben.

De korfballer in mij sloeg direct aan op het woord avanti, de naam van de ploeg waartegen we op 9 maart moeten spelen. Het taalkundige deel van mijn brein begon ook wat te malen over het woord sinistra. Het Nederlandse woord ‘sinister’ (onheilspellend) is ervan afgeleid, en er blijkt een verband te zijn tussen ‘links’ en iets slechts. Het Latijnse basiswoord had twee betekenissen: zowel ‘links’ als ‘zwart/duister’, en de negatieve connotatie lijkt me logisch. Op middeleeuwse wapens was een schuine streep naar links een teken van bastaardij, en er zijn meer taalkundige aanwijzingen dat links als minder of minderwaardig werd gezien. In een aantal West-Europese talen is de tegenhanger, rechts, ook het woord dat gebruikt wordt voor juistheid: Du hast recht, you are right - het Franse droit kan zowel rechts, het recht als rechtdoor betekenen - en als je rechtdoor moet, zit je op de goede weg.

Onwillekeurig gingen mijn gedachten ook naar de vorige twee wedstrijden die Unitas speelde: tegen AWDTV en Dalto speelden we een prima eerste helft: we waren goed bezig, en er leek geen vuiltje aan de lucht. In de tweede helft, toen we de andere kant op speelden, liep het ineens van geen kant. De twee helften leken wel elkaars tegenovergestelde, zowel in het veldspel als in het schotpercentage. We kunnen vanavond dus twee dingen doen: of we gaan in de rust met z’n allen aan de overzijde zitten, zodat we twee keer dezelfde kant op spelen - twee eerste helften, een prima plan.  Het kan ook makkelijker en logistiek realistischer: we doen gewoon wat we altijd in de Sypel doen. In de eerste helft knallen, en in de tweede helft nog een tandje bijzetten en de tegenstander kapot spelen. Als we verliezen, wordt het wat de playoffs betreft namelijk linke soep - en ik geloof dat we als publiek wel weer recht hebben op een mooie overwinning. Volle kracht vooruit dus!