Henk Puffelmans ziet.... herfst | c.k.v. Unitas / Perspectief

07-12

Henk Puffelmans ziet.... herfst

Geplaatst door Henk Puffelmans op 07-12-2024. 344 weergaven.

De bomen in onze straat zijn eindelijk van hun blad af, en dientengevolge vonden we de afgelopen weken elke dag talloze naaldjes en bladrestjes in de gang van ons grachtenpandje, om van de stoep nog maar te zwijgen. Er viel niet tegenop te blazen, vegen of boenen: het was dor hout wat de klok sloeg. In een vorige column betoogde ik al dat in zo’n ergernis ook iets goeds kan schuilen, maar de herfst was in vroeger tijden ook een zegen: het dorre hout in november was na een paar maanden genoeg gedroogd om te dienen als brandhout voor de volgende winter.

Februari is dan ook van oudsher de sprokkelmaand. De Nationaal Socialistische Beweging (ja, inderdaad. Die ja) staat aan de basis van de bijnamen van de maanden: november is de slachtmaand, april de grasmaand en juli de hooimaand. De NSB leende op haar beurt de bijnamen weer uit het Frans. Calvinisten blijven echter calvinisten, en de typisch Franse benaming voor oktober, de wijnmaand, werd door de NSB omgedoopt tot zaaimaand. De NSB wilde uiteraard niet dat zich verderfelijke of onoorbare gedachten zouden ontwikkelen in de koppies van de nuchtere Nederlanders, nietwaar?

De namen van de maanden pasten bij het destijds bucolische leven van de Nederlanders: het leven volgde de seizoenen en de getijden. Op gezette tijden zaaide, oogstte en sprokkelde je. En nu had ik toch stiekem gehoopt dat november voor Unitas óók een sprokkelmaand zou zijn geweest: als we ergens in de laatste drie wedstrijden ergens twee miezerige puntjes hadden gesprokkeld, zouden we het aan het eind van het seizoen zo veel makkelijker hebben in de strijd tegen onze directe concurrenten, zoals HKC.

En die mogelijkheden waren er ook, in elke wedstrijd. We verloren drie keer, maar we zagen een enorm verschil met de wedstrijden van twee jaar geleden in de League: toen konden we hooguit 20’ mee met de tegenstanders, nu blijven we tot het laatste fluitsignaal op het vinkentouw. Er komt een moment dat het dubbeltje wél goed valt, en dat we aan het eind van de wedstrijd wél met de punten naar huis gaan - en niet alleen met de complimenten, zoals nu. Maar goed, het seizoen is nog lang. We zijn nog maar net begonnen, en je wilt niet te vroeg pieken - vanavond de eerste punten pakken tegen HKC is vroeg genoeg. Het seizoen eindigt pas in mei, en dan moeten we er op ons best uitzien. De bijnaam van mei? De bloeimaand, uiteraard. Nomen est omen, zoals altijd.