Nieuws

19-11

Vorig jaar wisten de ‘kenners’ het zo zeker: Unitas was kansloos in de poule. Unitas zou de kwartfinales niet overleven, Mid Fryslân was echt een maatje te groot voor Unitas. Top (A) was favoriet om de finale te halen. En het mooiste: André Kraaijeveld zei op de livestream vlak voor de finale zonder spoor van twijfel:

‘En inmiddels zijn de opstellingen bij ons ook bekend. André, hoe staat het ermee?’
‘Ja, mag ik heel hard zijn? HKC gaat winnen, want de opstelling is andersom.’

We weten allemaal hoe dat afliep, die legendarische 16 april van dit jaar. En warempel, wat lezen en horen we deze week in álle voorbeschouwingen? Unitas is kansloos in de Korfbal League, de gedoodverfde degradant. Alsof de kenners níets geleerd hebben van het verleden. Alsof we bijvoorbeeld Groen Geel dit najaar niet gewoon afgedroogd hebben op eigen veld...

Nu is het natuurlijk niet nieuw, dat voorafgaand aan het seizoen de dark horse over het hoofd gezien wordt: wereldkampioen Argentinië zou in 1990 met Maradona in de gelederen het kleine Kameroen van Milla wel even oprollen; het werd echter 0-1! Senegal deed dat nog eens dunnetjes over in 2002, door met 1-0 de Fransen van Zidane naar huis te sturen. Twee onervaren Afrikaanse landen, die nog nooit iets op het hoogste niveau hadden gepresteerd. De reden? Twee keer doodsimpel onderschatting, en te weinig voorbereiding door de favoriete tegenstanders. Kampioen werden de Afrikaanse landen niet, maar ze hebben een donders mooi toernooi gespeeld, waarin ze tot grote hoogte stegen.

Ik zie de parallel met korfbal: HKC was vorig jaar de gróte favoriet om naar de League te gaan. Er waren zelfs spelers een treetje lager gaan spelen om dat te bewerkstelligen, en de 22-18 thuisoverwinning van Unitas in het reguliere seizoen werd afgedaan als een foutje, een unicum, een rimpeling in HKC’s kampioensrace. Dat wij wel beter wisten, hebben we destijds gemakshalve maar verzwegen. De échte Unitasser weet namelijk dat de club thuis schier onverslaanbaar is. En dat het typisch zo’n club is waarvan je wel kan verliezen, maar niet kan winnen. Een collectief, waar iedereen mee kan scoren en de rebound minstens zo belangrijk is als het schot. Dus ik hoop voor PKC dat het zijn huiswerk gewoon heeft gedaan, anders kan het voor ons nog een mooie avond worden.

PKC, jongens. Het gróte PKC. Europacupwinnaar PKC. Zouden ze de moeite hebben genomen om zich in te lezen en goed voor te bereiden tegen het onervaren Unitas? Of vertrouwen ze -net als Diego en Zinedine destijds- op hun talent? Vanavond komen we erachter. We spelen voor het eerst thuis, dus de League gaat vanavond écht van start. In de krant las ik deze week dat het met de oranjekoorts in Nederland nog niet wil vlotten. Nou, in Harderwijk wel hoor, hier zindert het al weken. Wij houden van Oranje!