Henk Puffelmans ziet... winterkou | c.k.v. Unitas / Perspectief

11-01

Henk Puffelmans ziet... winterkou

Geplaatst door Henk Puffelmans op 11-01-2025. 438 weergaven.

Ondanks de dry january werd ik zondag licht bekaterd wakker: ik was zaterdagavond enigszins gefrustreerd en teleurgesteld afgedropen uit De Sypel: ik had gehoopt op een avondje topkorfbal, maar die belofte werd niet ingelost door Unitas, integendeel. Toch verdwenen de sippe gedachten vlot toen ik de gordijnen opentrok: sneeuw! Mijn hart maakte een sprongetje: het is altijd een prettige verrassing als er voor het eerst in de winter een sneeuwdeken over de tuin en daken ligt: meteen buitelen gedachten over sleeën, schaatsen en koek en zopie over elkaar heen. Dit zou toch maar eens een mooie dag kunnen worden.

Maar helaas: het universum stapelde teleurstelling op teleurstelling die ochtend, want de sneeuw bleef amper een stief halfuurtje liggen. De winters in Nederland zijn tegenwoordig niet meer zoals in mijn herinnering: dit jaar en vorig jaar moesten we het doen met één witte dag en één foto op een plakkerige trampoline, terwijl ik me van vroeger de lange schaatstochten over het Wolderwijd herinner: krakend donker ijs, en het enige gevaar dat je liep was in een wak rijden - dan kon je ijskoud afdruipen naar huis.

Misschien dat dat wel de reden was van de kater zondagochtend: ik had het gevoel dat Unitas in een wak was gereden. Of gegleden eigenlijk, want ‘rijden’ impliceert nog dat er enige controle was. En natuurlijk was LDODK écht heel goed, en natuurlijk vielen de beslissingen van de scheidsrechter vaak onvoordelig uit voor ons, en natuurlijk was de tegenstanders de gedoodverfde kandidaat voor de korfbalfinale in april, maar op de tribune hadden we wel het gevoel dat we enorm door het ijs zakten. Sterker nog, de tribune viel de laatste minuten ook stil, een unicum. Waar we normaal gesproken door het vuur gaan voor de club, lieten we onze jongens en meiden zelf ook ijskoud in de steek.

Nu is er geen reden voor paniek - we hoeven geen (ijs)beren op de weg te zien, ook niet als we vanavond geen resultaat halen. Immers, ook DVO is een tegenstander die in theorie een maatje te groot zou kunnen zijn. Wat dat betreft is het fijn dat we een zeperd zoals vorige week niet halen tegen de onderste helft van de competitie. Maar toch: we hebben al zo veel en zo vaak op papier ‘betere’ tegenstanders verslagen. Wat nou als we ouderwets gloedvol tekeer gaan. En dan niet alleen vandaag, maar ook de komende weken tegen DOS en KCC. Als we dan punten halen, verdwijnen de zorgen om degradatie als sneeuw voor de zon. Net als zondag, zeg maar.