Nieuws

30-11

Ik ga eerder dood dan de bedoeling is. Tenminste, als ik mag geloven wat ze zeggen: een verhuizing schijnt namelijk echt gruwelijk slecht voor je gezondheid te zijn.  Stress, gedoe, balletjes in de lucht houden en een spaarrekening die sneller slinkt dan een sneeuwpop in juli. En stress heeft direct invloed op je levensverwachting, dus vandaar mijn eerste zin.  En ja, ik verhuisde dus onlangs en ja, het gaat inmiddels weer wat beter met me.; u hoeft uw spade nog niet tevoorschijn te halen.

 

Een verhuizing zou fijn moeten zijn. Immers, je gaat er normaal gesproken op vooruit. En of het volgende huis nou groter, moderner, jonger, lichter, ruimer is of op een betere plek staat: je hoopt toch aan het eind van alle ellende beter af te zijn dan daarvoor het geval was. En het sjouwen van spullen, de planning, de hoofdbrekens ten aanzien van de inrichting, de kosten: allemaal noodzakelijk kwaad, dat als een soort rite de passage moet worden ondergaan voor de mooie toekomst. Het wisselen van pantser van krabben of het vervellen van slangen is ook een heel gedoe, maar het eindresultaat mag er steevast zijn!

 

In de praktijk blijken de nadelen als het uur u daar is erger dan verwacht: openscheurende dozen, verkeerschaos op de dag zelf en wie verzint in ’s hemelsnaam dat de aansluiting van een wasmachine (na een aambeeld het zwaarste gebruiksvoorwerp denkbaar) altijd op zólder moet?! Gelukkig was er hulp: kranige korfbalvrienden en andere dierbaren maakten de ellende bijna een feestje: zeemansliederen bij het zware tilwerk, slap ouwehoeren tussendoor en een koud pilsje achteraf. Inderdaad bleek (zoals zo vaak) het spreekwoord een waarheid als een koe: vele handen  maakten licht werk.

 

Bij Unitas gaan we zeer binnenkort verhuizen: van een oud, achenebbisj clubhuis gaan we naar een mooie accommodatie. Ik kan me voorstellen dat veel Unitassers  erg opzien tegen deze verhuizing: het is inderdaad een flink gedoe en het is een klus van jewelste. Toch: als we als vereniging willen groeien, is de verhuizing noodzakelijk; de slang en de krab wilden uiteindelijk ook doorgroeien! De hoeveelheid werk die verzet moet worden zal niet veranderen, maar als we elk jaar in de hoofdklasse willen blijven korfballen, zullen we als club ook moeten groeien: ik weet niet hoe u hier vanavond zit, maar ik heb enorm veel zin in een ouderwets hoofdklassezaalseizoen: veel goals, mooi technisch korfbal en vooral die dampende Sypel; topkorfbal hoort gewoon bij Harderwijk. We moesten dus maar gewoon ook zin krijgen in de verhuizing; ik wens Unitas dit seizoen dan ook veel kranige korfbalvrienden en andere dierbaren toe. ..