Henk Puffelmans ziet... licht in de duisternis!

19-01

Geplaatst door Henk Puffelmans op 19-01-2019. 591 weergaven.

Ook uw tweewekelijkse columnist wenst u uiteraard een gelukkig nieuwjaar! Het is wat laat, de drie koningen hebben de plaat al lang en breed gepoetst en de kerstbomen zijn immers ook al opgehaald. Toch: dit is de eerste keer dat we elkaar zien in De Sypel, dus bij dezen. Ik hoop dat u een mooie jaarwisseling had, met alle vuurwerkpret van dien.

Het kon wel eens een van de laatste keren zijn dat we Oudjaarsdag vieren met consumentenvuurwerk. Er is een (terechte) lobby tegen vuurwerk, en die lijkt elk jaar aan momentum te winnen. Aan de andere kant van het spectrum staat de gelehesjesbrigade, die het vuurwerkverbod aangrijpt als bewijs dat ze bezig zijn al onze tradities af te pakken. Wie die ‘ze’ zijn en in hoeverre consumentenvuurwerk echt een traditie is, moesten we voor vanavond maar even in het midden laten.

In het Saksische taalgebied (zeg maar ten oosten van de IJssel) bestaat een veel langere en veiliger decemberse traditie: het midwinterhoornblazen. Weinig explosief, maar in al z’n eenvoud heel spectaculair: in de winterse periode tussen advent en driekoningen wordt er in de buitenlucht op grote hoorns geblazen. In eerste instantie gebeurde dit om de wolf Fenrir angst aan te jagen, maar later was de herrie ‘gewoon’ om boze geesten te verjagen en de zonnewende van 21 december te vieren. Het jongere katholieke Kerstfeest past ook prima in dit frame: ook in de kerk wordt van de komst van het Licht gevierd.

Unitas heeft halverwege het zaalseizoen ook last van boze geesten. Of beter gezegd, van één boze geest, en wel het degradatiespook. Na zeven wedstrijden hebben we nog geen enkel punt. We spelen best aardig, maar als de stofwolken zijn opgetrokken, staan we tot nu toe steeds met lege handen. En toch heb ik niet het idee dat het water ons aan de lippen staat; ik heb niet het gevoel dat we een onmogelijke Houdini-act moeten opvoeren om de meubelen te redden. De opdracht voor de komende weken is eigenlijk prachtig in z’n eenvoud: win vier wedstrijden en je maakt een prima kans om in de hoofdklasse te blijven. Je moet je alleen niet gek laten maken door allerlei negatieve gedachten die vaak mee gaan spelen als het degradatiespook je in de nek hijgt: ja, we hebben nog niet gewonnen en er zijn nog maar zeven wedstrijden te gaan... Nou en? We hebben wel voor hetere vuren gestaan! We kunnen wat dat betreft wel leren van onze oudste tradities: maak gewoon een enorme bak herrie, en dat degradatiespook verdwijnt vanzelf.

Vanavond wordt het dus ouderwets vuurwerk in De Sypel. En dat pakken ze ons niet af!